Matthijs Roks op Aruba: ‘Ik vind de Nederlandse schademarkt niet zo leuk meer’
Matthijs Roks verkocht zes jaar geleden zijn autoschadebedrijf in Hoogeveen aan Wensink om zijn droom na te streven: emigreren naar Aruba. Op het tropische eiland verhuurt hij appartementen, maar geeft hij ook schadeadvies aan lokale ondernemers. Zo introduceert hij de nieuwste schade-oplossingen uit Nederland zoals restyling-workshops (uitdeuken zonder spuiten) op de ‘traditionele’ markt van het eiland.
Hoe was het eerste half jaar in jouw markt?
“Goed. Dit jaar heb ik vooral advies gegeven aan een Toyota dealer op het eiland. Zo hielp ik mee met het regelen van een restyler uit Nederland. Die nam zijn equipment mee en wij gingen met de jongens van het bedrijf aan de slag. Restylen staat nog in de kinderschoenen op de Antillen, maar iedere schademonteur was enthousiast en wilde het graag proberen. Zelfs de allergrootste baas kwam er nog bij en stelde zijn auto beschikbaar (waar een deukje in zat) om te restylen. Eigenlijk kenden ze restyling en zaken zoals glue pull repair (GLR) alleen van YouTube, maar nu konden ze het zelf proberen.”
Hoe is de verwachting van de tweede helft van het jaar?
“Het staat nog niet helemaal vast, maar met beetje geluk komt die jongen van het restylen weer naar Aruba. Dan geven wij een vervolg op de training. Ik verwacht dan meer kennis op dat vlak te kunnen delen. Die mensen bij dat schadebedrijf staan helemaal perplex hoe je auto’s kan uitdeuken zonder te spuiten. Bij een gewone deuk vervangen zij normaal gesproken het onderdeel van de auto en moeten ze dat helemaal opnieuw spuiten. Daar komen hoge kosten bij kijken. Met restyling kunnen ze hun bedrijf rendabeler maken. Toch staan niet alle ondernemers open voor dat soort nieuwe technieken. Op het gebied van nieuwe technieken gaat het wat moeizamer op Aruba. Het is nog best traditioneel hier.”
Hoe bevalt de cultuur je? Wat spreekt je meer en minder aan?
“Het bevalt mij super! Wij komen hier al sinds 1996, dus we weten dat alles gewoon wat langzamer gaat dan in Nederland. Ik vind die relaxte sfeer heel mooi. Als ik ergens voor werk kom, maak ik gauw een praatje en dan voel je die sfeer gelijk. Zo sprak ik best lang met een ondernemer, en op een gegeven moment zei ik: ‘ik ga verder, want ik wil je niet van je werk houden’. Hij reageert dan weer met: ‘dit is geen Nederland hoor’. Dus met andere woorden, doe maar rustig aan. Daarentegen vind ik het wel lastig om afspraken te maken op Aruba. Dat spreekt me weer minder aan. Die relaxte sfeer heeft zo voordelen en nadelen.”
De verduurzaming begint hier nu pas op gang te komen
Welke ontwikkelingen in Nederland vallen je op? En hoe kijk je nu naar de Nederlandse markt?
“Ik heb het gevoel dat het in Nederland allemaal steeds sneller moet. Op Aruba is dat niet het geval. Zo is het op Aruba nog veel van maandag tot vrijdag repareren. In Nederland is dat gauw ook weekendwerk. Ik heb dingen zoals richtbanken naar Aruba gebracht, en dat was voor hen revolutionair. Maar ook simpele dingen zoals ophanghaken, waar je deuren aan ophangt als je ze van binnen en buiten wilt spuiten”
In Nederland worden je veel dingen opgedragen
“De verduurzaming, die in Nederland een hot topic is, begint hier nu pas op gang te komen. En als ik heel eerlijk moet zijn, vind ik de Nederlandse markt niet zo heel leuk meer. Ik denk dat je niet meer echt ondernemer bent. Veel dingen worden je opgedragen, zoals de tijden en de krachten van personeel. Als je nu een schadebedrijf in Nederland hebt, dan heb je vooral veel zorgen hebt.”
Keer je ooit weer terug naar de Nederlandse markt?
“Nee. Het is eigenlijk wel voor 99,9 procent zeker dat dat niet gebeurt. Nadat ik mijn schadebedrijf in Hoogeveen had verkocht, was het voor mij wel genoeg. Ik en mijn vrouw gingen altijd al naar Aruba voor vakanties. Toen we er gingen wonen, investeerden wij in appartementen die wij weer doorverhuren. Dat in combinatie met de rol van schadeadviseur wil ik niet ruilen voor een leven in Nederland. Maar ik kom nog geregeld wel eens langs. Want ik ben pas geleden opa geworden, en de familie woont nog in Nederland.”
